آشنایی با کندانسور تبخیری

کندانسور تبخیری که در پاره‌ای منابع برج خنک کننده مدار بسته نیز نامیده می‌شود، در واقع مرکب از فناوری کندانسور آبی و هوایی است. در این کندانسور، آب توسط افشانک‌ها به روی کوئلی پاشیده می‌شود و از سوی دیگر یک یا چند فن، هوا را از روی آن عبور می‌دهند. در واقع مبرد از داخل کوئل عبور می‌کند و در ارتباط غیر مستقیم با آب تقطیر می‌شود.

انواع کمپرسورهای مختلف وجود دارد، کندانسور تبخیری می‌تواند در دمای تقطیر پایین‌تری نسبت به کندانسورهای هوایی کار کند. دمای تقطیر در کندانسور هوایی بر اساس دمای خشک محل تعیین می‌شود؛ اما در کندانسورهای تبخییری حد دمای تقطیر مبتنی بر دمای مرطوب محل است. کندانسور تبخیری مقدار مصرف آب، شبکه بوبه کشی و توان پمپاژ را نسبت به کندانسور آبی به همراه برج خنک کننده کاهش داده و از سوی دیگر سطح تبادل جرارت کوئل آن نیز نسبت به کندانسورهای هوایی کمتر است و نسبت یه هر و نوع کندانسو هوایی و آبی در دمای تقطیر قادر به کار است.

به طور معمول دبی آب در کندانسورهای تبخیری بین ۶/۱ تا ۲ گالن در دقیقه به ازای هر تن تبرید و نرخ تیخیر نیز ۶*۱ تا ۲ گالن در ساعت به ازای هر تن تبرید است. مقدار زیر آب کشی این نوع کندانسور تقریبا نیمی ‌از مقدار تبخیر آب است. ینابراین نرخ مصرف آب در حدود ۴/۲ گالن در ساعت به ازای هر تن تبرید یا ۹/۲ لیتر در ساعت به ازای هر کسلو وات است. البته بخش کوچکی از مصرف آب مربوط به خروج قطرات آب به همراه هوای گرم خروجی است که این مقدار باتوجه به رعایت استاندارد ساخت و نصب قطره گیرها نباید از۲/۰ درصد آب در حال گردش تجاوز کند. دامنه آب خروجی به صورت قطرات باید بین ۰۰۱/۰ تا ۲/۰ درصد آب در حال گردش باشد.

هوا نباید برای کاهش گرمای محسوس کوئل حاوی مبرد مورد استفاده قرار گیرد بلکه باید شرایطی فراهم آید که سطج مرطوب کوئل با هوای مجیط تبادل حرارت کند. به این منظور باید سرعت هوا بین ۴۰۰ تا ۷۰ فوت در دقیقه یا ۲ تا ۵/۳ متر بر ثانیه باشد.